سوم خرداد  روز حماسه خونین دلاور مردان این مرز وبوم و سالروز آزادی خرمشهر بر عموم مردم شریف ایران به خصوص بسیجیان عزیز مبارک باد.

هنوز هم خرمشهر نرفته ام  !

روز دهم اردیبهشت بود که عملیات پیرو مند بیت المقدس با هدف آزاد سازی مناطق اشغالی جنوب از جمله خرمشهر و هویزه و حمید و خلاصه جاده خرمشهر و... آغاز شد . اولین بار سرود ( از صلابت ملت وارتش و سپاه ما      جاودانه شد از فروغ ظفر پگاه ما ) از رادیو نواخته شد . به عشق شرکت در عملیات به جبهه شتافتم و پس از چند روز پیشروی بالاخره در نزدیکی ایستگاه حسینیه  (در جاده منتهی به شلمچه و پاسگاه مرزی  زید عراق) که همان روز آزاد شده بود سنگر گرفتیم و من در تیپ 21 امام رضا  ( علیه السلام )بودم. هواپیماهای عراقی هر ده دقیقه یک بار با بمب های خوشه ای و راکت به مواضع ما حمله می کردند و من فقط این خاطره را بگم و خدا حافظ . ضمنا اکنون فرصت تهیه خاطره به زبان ادبی ندارم . در آن موقعیت از ضد هوایی خبری نبود و فقط یکی از بخش های تیپ 37 زرهی یک قبضه دوشیکا در اختیار داشت که گلوله آن به هواپیما های عراقی که از ارتفاع بالا بمباران می کردند نمی رسید . من یک روز خیلی عصبانی شدم و از سنگر بیرون آمدم و به سوی هواپیمای عراقی با رگبار شلیک کردم فرمانده گردانمان کنار در سنگرش ایستاده بود و به من می گفت شلیک نکن فایده ای ندارد و من به او می گفتم چرا فایده دارد و عقده ام خالی میشه . به هر حال تا اون جا رسیدیم و با بسیاری از رزمندگان دیگر به خرمشهر نرسیده ناچارا و به علت مجروحیت باز گشتیم و پس از آن هر بار که به منطقه رفتم توفیق زیارت مشهد شهدای والا مقام این حماسه دست نداد که نداد.

به هر حال یاد آن حماسه سازان بزرگ تاریخ که شهد شیرین شهادت را چشیدند و بر مرگ خندیدند و غریبانه رفتند گرامی باد .